Przedstawiam pani Kiki de Montparnasse. Ona śpiewa – dodaje Cocteau.– I to bardzo dobrze. Zwłaszcza piosenki liryczne. Czy panie się nigdy nie spo­tkały? Kiki… księżna M…Speszona Kiki śmieje się głośno, po czym wypija jednym łykiem już trzecią lampkę szampana.Czy mógłbyś mi przynieść jeszcze jedną? – prosi cicho Jeana.Kiedy Cocteau wraca z kieliszkami w rękach, wokół Kiki tłoczy się już cała gromada zaciekawionych mężczyzn w smokingach.Proszę nam coś zaśpiewać – proponuje księżna.Kiki jest wściekła na Cocteau, a jednocześnie cieszy ją myśl, że postawi go w kłopotliwej sytuacji.Nie bój się – zachęca ją, podając kolejny kieliszek trunku. – Przecież cię nie zjedzą!No dobrze. A więc zaczynajmy!